Κυριακή πρωί… Λιακάδα, καφές μία χαλαρή διάθεση κλπ. κλπ. Ψάχνοντας με τι να ντύσουμε το πρωινό μας ανέτρεξα στις παλιές καλές εποχές.

Αρχής γενομένης από τους Dream Syndicate. Όσα χρόνια και να περάσουν, όσα μαλλιά και να μου πέσουν αυτή η μπάντα με το υπέροχο όνομα και την μουσική που ήρθε να ξαναβάλει τα πράγματα στη θέση τους πάντα θα κατεφέρνει να ξετρυπώνει από μέσα μου πράγματα που δεν είναι για μοίρασμα εδω πέρα…

Danny and Dusty. Δύο μεγάλες μορφές. Απλά. Μας βγήκε το όνομα… από ένα ακόμα χαμένο Σαββατοκύριακο…

Τι να πει κανείς; Οι True West σε ένα αριστούργημα… Έτσι για να μην ξεχνάμε τι φώτιζε κάποτε τις νύχτες μας και σκοτείνιαζε τα πρωινά μας…

Μία μεγάλη μπάντα. Τίποτα άλλο. Η θάλασσα του Κορτέζ και το αμερικάνικο όνειρο…

Opal. Fell from the sun. Ένα πρωί σε μία παραλία, 3-4 ημερών αρμύρα, να βγαίνει ο ήλιος και να προσπαθείς να βάλεις το μυαλό μέσα στο κρανίο…

1994-95…

Και ένα δώρο. Πως ένα αριστούργημα το κάνεις ακόμα πιο αριστουργηματικό; Ολοκληρώνοντας το. Όταν τραγουδάγαμε μαζί με τους Green on red το Hair and skin για κάποιο κορίτσι κατά βάθος πολύ θα θέλαμε να μας το τραγουδούσε ένα κορίτσι για εμάς. Τώρα που βρήκαμε το κορίτσι χάσαμε τα μαλλιά μας… Δεν πειράζει μας έμεινε η σφιχτή προλεταριακή επιδερμίδα.