Monthly Archives: Οκτώβριος 2011

Ό,τι αγαπήσαμε σε αυτόν τον κόσμο…

…από χτες με έχει πιάσει μία συγκίνηση μαζί με μία κλασσική ταπηροκρανίωση (μαλλιά δεν έχω να τραβάω οπότε τα παίρνω εύκολα στο κρανίο…).

Από χτες λοιπόν συγκινούμαι συνέχεια. Με συγκίνησαν αυτοί εδώ οι πιτσιρικάδες σε αυτή την επική φωτογραφία.

Προσέχτε το ύφος στους πιτσιρικάδες. Ένα υπέροχο, ένα πανέμορφο, ένα άγριο και ένα συγκλονιστικό «άντε γαμήσου». Και ταυτόχρονα ένα μειδίαμα που σε κάνει να ανατριχιάσεις ουρλιάζοντας μία από τις πιο ηχηρές σιωπές που έχω ακούσει. Και ταυτόχρονα και επιπλέον ένα γύρισμα του κεφαλιού όχι προς τους επισήμους και την Βουλή (τη Βουλή που δύο χρόνια τώρα τη φυλάνε όλοι ο μπάτσοι της Ελλάδας και όλα τα κόμματα της) αλλά ούτε και ευθεία (που θα σήμαινε δεν σε αναγνωρίζω σαν επίσημο). Ένα γύρισμα του κεφαλιού προς την αντίθετη κατεύθυνση, την αντίθετη κατεύθυνση προς τη μεριά της πλατείας. Της πλατείας που χιλιάδες διαδηλωτές έχουνε μετατρέψει σε σημείο αντίστασης, σύγκρουσης και αγώνα. Επομένως δεν έχουμε μόνο την αποστροφή του βλέμματος από την πολιτική εξουσία του τόπου έχουμε και το κοίταγμα, και την αναγνώριση άρα, αυτού που αξίζει να αναγνωρίσουμε και να αποδώσουμε σεβασμό. Τους χιλιάδες αγωνιστές και αγωνίστριες.
Η υπέροχη αυτή κίνηση κατά την ταπεινή μου γνώμη μπαίνει επάξια στον κατάλογο των σουρεαλιστικών, ντανταιστικών και καταστασιακών σκανδάλων. Πρώτη στη λίστα. Πρώτη γιατί δεν είναι μια πρωτοπορία αυτή που την κάνει αλλά μαζικά οι πιτσιρικάδες αυτού του τόπου…
Μόνο έτσι εξηγείται το μένος όλων των κομμάτων σε αυτό που έγινε χτες.
Τη φάτσα της Διαμαντοπούλου δεν την σχολιάζω καν… Μεταφέρω το σχολιασμό μιας πιτσιρίκας απο το indymedia…

το καλυτερο ηταν η φατσα της Διαμαντοπουλου οταν περνουσαν τα παιδια με τα μαυρα κουρελακια. πολυ το χαρηκα!!!!!!  πολυ σωση και η δηλωση Γλεζου οτι η επετειος του οχι βρηκε φετος την πραγματικη σημασια της. οι μπατσοι δεν αφησαν κοσμο στην αθηνα φοβουμενοι επεισοδεια αλλα οσα παιδια κατεβηκαμε στην παρελαση περασαμε τελεια!!! μονο η φατσα της σκυλας ηταν ολα τα λεφτα!! αν ειναι ετσι οι παρελασεις θα κατεβαινουμε συνεχεια μονο που την αλλη φορα τα κουρελακια θα συνοδευονται και με μπουκαλι.
Συγκινήθηκα μετά πάλι σήμερα στο γλέντι-συλλογική κουζίνα αλληλεγγύης που έγινε στην πλατεία Δημαρχείου στο Περιστέρι… Συγκινήθηκα γιατί μέσα στη γενικευμένη κατάθλιψη, ο καθένας μας κουβαλώντας τα προβλήματα του, τα έβαλε κάτω και απέδωσε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, έστω και για κάποιες ώρες. Συγκινήθηκα γιατί η μόνη διέξοδος στα προβλήματα μας θα είναι πάντα εσαεί και μέχρι το τέλος του σύμπαντος η συλλογικότητα, η κοινότητα και ο αγώνας. Συγκινήθηκα επειδή έβλεπες απο παιδάκια στα καροτσάκια μέχρι παπουδογιαγιάδες 80 χρονών… 
Τέλος για σήμερα με τις συγκινήσεις έρχεται να ρίξει το αλατοπίπερο η συμπλογκερίτισα, συναγωνίστρια και συντρόφισσα espoir… Με αυτό εδώ το υπέροχο κείμενο. Το πρόβλημα μου βέβαια, είναι ότι δεν ξέρω τι με συγκίνησε (αν και υποψιάζομαι ότι είναι η βαθιά συμπάθεια -με την έννοια του συμπάσχω- της espoir). Και μάλλον αυτό το ανάγει σε κάποιου είδους τέχνη… Μπορεί αν το βάλω κάτω να καταφέρω να εξήγησω. Αλλά δεν με νοιάζει… ίσως καλύτερα να το αφήσω έτσι. Να πλανάται στο μυαλό μου με μία αρτιστίκ εσάνς… (Ντάξει, οκ σταματάω το γλείψιμο…).
Δε θα ήθελα να περάσω στις ταπηροκρανιάσεις μου για μια σειρά απο λόγους. Θα σταθώ μόνο σε μία εν είδη αφορισμού μιας και όλη η αριστερά κάθε 28η Οκτωβρίου συμμετέχει στην εθνική ενότητα από κει που είναι ο ρόλος της. Και επειδή και φέτος έκανε το ίδιο πράγμα… καλό είναι να ξέρουν αυτά τα τσουτσέκια του αστικού κράτους ότι οι αντάρτες του ΕΛΑΣ και τα μέλη του ΕΑΜ δεν αγωνίστηκαν για να γυρνάνε τα ηλίθια Κνιτόπουλα στα διαδίκτυα να μας μιλάνε και να μας λένε ότι είναι οι γνήσιοι εκφραστές της λαικής βούλησης.
Και για να γίνει πιο σαφής η ρητή αμφισβήτηση μου προς την ταύτιση λαικής βούλησης και ΚΚΕ, ας μας πουνε οι ΚΚΕέδες εδώ πως εξέφρασαν την λαική βούληση…
Παλιά ήμουνα της άποψης ότι δεν έχει νόημα να προσπαθείς να πάρεις πίσω απο την σταλινική μηχανή κομμάτια της ιστορίας σου… Ας είναι καλά η εγγονή ενός αντάρτη του ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ και εξόριστου στην Μακρόνησο που με έχει πείσει (όχι τόσο με επιχειρήματα αλλά κυρίως με σκέψεις) πλέον για το αντίθετο.
Ευτυχώς για αυτόν τον κόσμο τα πρώτα βήματα έχουν γίνει ήδη… Αφιερωμένο σ’ αυτή και σ’ αυτόν…

…ήταν πάντα ενάντια του.

Γεμίσαμε παρακρατικούς προβοκάτορες

Το βιντεάκι που ακολουθεί αλιευμένο από τα νέα του indymedia μας δείχνει τους συνήθεις προβοκάτορες οι οποίοι πήγαν εκδρομή στην Ξάνθη για το τριήμερο και οποίοι αφού έχουν διαβρώσει τη νεολαία μας η οποία σταματάει την παρέλαση και τους ακολουθεί βρίζουν στη συνέχεια τα αστυνομικά όργανα ως -άκουσον άκουσον- μπάτσους, γουρούνια, δολοφόνους… Τι κάνει το κράτος; Τι κάνει η ΕΛ.ΑΣ.; Τι κάνει το ΠΑΜΕ;
ΥΓ. Σε αυτή τη χώρα πλέον ό,που μαζεύεται κόσμος θα γίνεται της πουτάνας απο δω και πέρα. Από ότι είδα όμως στους επισήμους όλο κάτι δευτεράντζες έστειλαν… κάτι γραμματείς υπουργείων και μαλακίες… Ούτε έναν βουλευτή; Ούτε έναν υπουργό; Α μα πια…

To 53% δυστυχώς περιλαμβάνεται στο 99%


  Σας είχα πει για blog του 99% σε προηγούμενη ανάρτηση, όπου πιο συγκεκριμένα είχα χαρακτηρίσει το περιεχόμενο του σαν περιπτώσεις εργατικής υποτίμησης. Ωραία λοιπόν, αυτό το blog έχει απάντηση με ένα άλλο blog φτιαγμένο από συντηριτικούς αυτή τη φορά. Πρόκειται για το 53%, που από ότι κατάλαβα αναφέρεται σε ένα 53% που είναι το ποσοστό αυτών που πληρώνουν φόρους τις ΗΠΑ. Το blog γενικώς καταφέρεται ενάντια στο 99% με ανάλογες σε ύφος φωτογραφίες. Ωστόσο, αυτό το οποίο κάνει τρομερή εντύπωση είναι ότι οι ιστορίες και οι καταστάσεις που περιγράφονται εκεί είναι σχεδόν πανομοιότυπες με αυτές του 99%. Τα ίδια προβλήματα και τα ίδια αδιέξοδα (για να είμαστε ακριβείς η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μία μικρή μετετόπιση προς πιο μικροαστικά στρώματα…). Αλλά υπάρχει μία πολύ βασική διαφορά. Η αίσθηση από το 99% είναι η αίσθηση μιας εργατικής δύναμης που την υποτιμά η οικονομία, αλλά η ίδια έχει επίγνωση σε ένα μικρό ή μεγάλο βαθμό αυτής της υποτίμησης και ως εκ τούτου απαιτεί κάτι καλύτερο για το αποτέλεσμμα της εργασίας της. Η αίσθηση από το 53% είναι η αίσθηση μιας εργατικής δύναμης που αφού έχει υποτιμηθεί από την οικονομία αυτουποτιμάται στη συνέχεια και από τα ίδια της τα υποκείμενα έχοντας φάει, χωνέψει και τελικά ενσωματώσει όλη την νεοφιλελεύθερη προπαγάνδα περί του ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει, άμα δουλε΄ψεις σκληρά θα βγεις κερδισμένος και άλλα τέτοια… Αυτή η αυτουποτίμηση του 53% είναι μάλλον και το πλέον ενοχλητικό σε αυτό το blog τελικά…  Τελικά όμως, μιας και μιλάμε για την αμερική το περίεργο δεν είναι το 53%. Το περίεργο παραμένει το 99%.

Quiz

Δεν αντέχω. Αν και πλέον όπως πολύ σώστα είπε το (sic) cognord οι αριστεροί μας χρήζουν όχι πολιτικής κριτικής αλλά ψυχιατρικής παρακολούθησης. Χέζουμε λοιπόν την πολιτική κριτική, (που να συμπληρώσω εδώ εγώ ότι και πολύ τους είναι) και σας ρωτάω:
Μπλοκ αριστερής οργάνωσης την Πέμπτη, όπως βλέπετε πλήρως εξοπλισμένο με όλα τα εξαρτήματα του κουκουλοφόρου. Μάσκες, γυαλιά, καδρόνια, τσάντα πλάτης, γυαλιά του σκι όλα (μόνο παραπάνω αξεσουάρ η ντουντούκα πράγμα το οποίο επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για αριστερούς). Η μόνη παρέμβασή μου ήταν να σβήσω το πανώ…
Ποια είναι λοιπόν αναγνώστη μου αυτή η αριστερή οργάνωση που κατέβηκε έτσι στο δρόμο την Πέμπτη;
Ο νικητής κερδίζει ένα ταψί μηλόπιτα από τα χεράκια μου.

(Thanx A. για τη φώτο.)

Άιμ αζ μαντ αζ χελ

Έχω σκυλοβαρεθεί μέχρι αηδίας να μιλάει η Παπαρήγα για συνεργασία με μπάτσους όταν αυτή και το κόμμα της είναι σε κάθε πορεία με το τηλέφωνο στο χέρι και απευθείας σύνδεση στη ΓΑΔΑ. Όταν αισθάνονται τόσο άνετα στις κινητοποιήσεις τους να κάθονται με πλάτη στα ΜΑΤ και μέτωπο στους διαδηλωτές.
Έχω σκυλοβαρεθεί μέχρι αηδίας να μιλάνε για συνεργασία αναρχικών και μπάτσων οι αριστεροί που υποστηρίζουν καθεστώτα στα οποία η αστυνομία ήταν η μόνη πραγματικότητα.
Έχω σκυλοβαρεθεί να μιλάνε για παρακρατικούς οι αριστεροί που παίρνουνε επιχορηγήσεις απο το κράτος, μισθούς για τους βουλευτές τους και τα τακιμιάζουνε απο σαράντα μεριές με όλο τον φανερό και κρυφό κρατικό μηχανισμό.
Έχω σκυλοβαρεθεί να μιλάει για εργάτες ένα ΚΚΕ που έχει εργαζομένους (και άρα τους εκμεταλλεύεται, τους απολύει κλπ).
Έχω σκυλοβαρεθεί να ξεφτιλίζουνε έννοιες και πράγματα. Όταν το Ιούνη ο κόσμος από τις λαϊκές συνελέυσεις προσπάθησε να κάνει αποκλεισμό της βουλής έφαγε ξύλο και χημεία. Όταν 5 μήνες μετά τον κάνει το ΚΚΕ μόνο που δεν τρώγανε σποράκια οι μπάτσοι.
Έχω σκυλοβαρεθεί να διαβάζω σε μία πρόταση τις λέξεις «το ΚΚΕ, το μαζικό λαϊκό κίνημα και ο λαός». 
Έχω σκυλοβαρεθεί να μιλάνε για κουκουλοφόρους, μπαχαλάκηδες και παρακρατικούς το πλήθος των αριστεριστών που όποτε τους βολεύει στους πολιτικαντισμούς τους τούς κλείνουνε το μάτι και όποτε δεν τους αρέσει μιλάνε για αναρχοφασίστες.
Έχω σκυλοβαρεθεί να μιλάνε οι αριστεροί νομίζωντας ότι είμαστε όλοι μας ένα μάτσο ηλίθιοι μπάχαλοι και οι ακροατές τους λοβοτομημένοι με επιστημονικές μεθόδους του Ινστιτούτου Λεμονόσοφ.
Έχω σκυλοβαρεθεί να μιλάει ένα αριστερό μέρος του κράτους (που είναι στη βουλή, στην τοπική αυτοδιοίκηση, στους κρατικούς θεσμούς, στη ΓΣΕΕ, σε πανεπιστημιακές θέσεις, στα ΜΜΕ που κατέχουνε ακόμα και μέσα παραγωγής) για τους προλετάριους και για κομμάτια της τάξης που δεν έχει καθυποτάξει σαν να είναι ίδιοι με αυτούς… αλλά έτσι πάει… αν ο μόνος με τον οποίο έχεις επαφή είναι το κράτος δεν ξέρεις άλλη γλώσσα…
Έχω σκυλοβαρεθεί τα σταλινομούλαρα που έχουνε τα χέρια τους βαμμένα με αίμα εκατοντάδων χιλιάδων εξεγερμένων να έχουν το θράσος να μιλάνε για δολοφόνους.
Έχω σκυλοβαρεθεί για άλλη μια φορά να μετατρέπουν την μαζική οργή των διαδηλωτών σε υπόθεση «200 ατόμων σε διατεταγμένη υπηρεσία». Έλεος πια 40 χρόνια οι ίδιες μαλακίες. Ντάξει έκλεισε η Ακαδημία Επιστημών της ΕΣΣΔ και είναι δύσκολο να παράξετε μία καινούρια ιδέα… Κάντε κάνα brainstorming… Όλο και κάποια καινούρια μαλακία θα σας κατέβει.
Έχω σκυλοβαρεθεί άνθρωποι που τα παίρνουνε κανονικά πάνω και κάτω από τα τραπέζια να μιλάνε για ανθρώπους που κάθε τους μέρα είναι πιο μαύρη από την προηγούμενη και που το μόνο τους έγκλημα είναι που πήρανε το σώμα τους, τη φωνή τους, μία πέτρα και τους δρόμους.
Έχω σκυλοβαρεθεί να λοιδορείται ένα κομμάτι των εκμεταλλευομένων σαν «λεγόμενος αναρχικός χώρος». Δεν έχουμε δηλαδή ούτε το δικαίωμα να αυτοπροσδιοριζόμαστε πολιτικά στην χώρα του «ότι δηλώσεις είσαι;» Πείτε μας λοιπόν, κουστουμαρισμένοι κύριοι: Κάνοντας τι ένας αναρχικός κερδίζει το δικαιώμα του να τον αποκαλείται αναρχικό;
Εν τέλει. Οι αναρχικοί, οι αντιεξουσιαστές τα τελευταία 20 χρόνια έχουν δώσει μαζί με την τάξη τους χιλιάδες αγώνες χωρίς καμία ανταμοιβή, χωρίς καμιά υστεροβουλία την στιγμή που το 90% των αριστερών νοιαζόταν για ψήφους, για θέσεις στον κρατικό μηχανισμό, για πανεπιστημιακές καριέρες, για αναρίχηση στο εσωτερικό του κομματικού ή συνδικαλιστικού τους μηχανισμού, για κάθε τι άλλο δηλαδή εκτός από τον ίδιο τον αγώνα.
Και ναι οκ. Έχουμε προβλήματα και ζητήματα. Γίνονται μαλακίες και λάθη. Ναι οι μπάτσοι μας παρακολουθούν και πιθανά κάποιους ηλίθιους να τους ελέγχουν κιόλας (εδώ πήγανε στο συνδικάτο οικοδόμων να «παρακολουθήσουνε» συνέλευση στους αναρχικούς δε θα έρθουνε;). Αλλά εντός μας, στα εγχειρήματα μας, στις συζητήσεις μας, στις συνελεύσεις μας ο διάλογος και η κριτική μας ανθίζει πολύ περισσότερο από ότι στα σταλινικά θερμοκήπια (που πριν δύο βδομάδες αποκατέστησαν τον Βελουχιώτη αλλά επειδή διαφώνησε με το κόμμα πριν 70 χρόνια δεν του έδωσαν την κομματική ιδιότητα…). Και αυτός ο διάλογος και αυτή η κριτική δε γίνεται για να προσδώσει «νομιμοποιήση» ή να «πείσει για τις καλές προθέσεις μας». Χεστήκαμε πατόκορφα, για το κράτος σας, την αστική σας δημοκρατία, την οικονομία σας, τους θεσμούς σας, τον κόσμο σας που το μόνο που ξέρει να παράγει κάθε μέρα είναι νέα πεδία εξευτελισμού του προλετάριου. Αν μας ένοιαζε κάτι και αν μας νοιάζει ακόμα κάτι είναι το κίνημα και η εξέγερση που θα σας κάνει να τρέχετε πίσω στις τρύπες σας και προσπαθείτε να φύγετε κολυμπώντας από αυτή τη σκατοχώρα.
Και αυτό εν τέλει σας ενοχλεί. Και στους αναρχικούς και σε κάθε έντιμο αγωνιστή: ότι δεν μπορείτε να τον εξαγοράσετε (με μια θέση στο δημόσιο ή στο μηχανισμό, στο κράτος ή στα ΜΜΕ). Τελειώσαν αυτά και τελειώνετε και εσείς μαζί του…
Ναι τα έχω πάρει στο κρανίο και να πα να γαμηθείτε όλοι σας. Δεν έχω να φάω, τρέχω σε συνεντεύξεις των 300 ευρώ και έχω και σας τους μαλάκες να μιλάτε για τα λαό, για το κίνημα, για την δημοκρατία, για τις τράπεζες, για τον κώλο που σας πέταγε. 
Ρε άντε στα τσακίδια.

ΥΓ. Ο τελευταίος έντιμος κομμουνιστής βουλευτής ήταν ο Καρλ Λημπνεχτ. Τέλος.

Αυτό θα πει παρέμβαση στο μαζικό λαϊκό κίνημα

Μεταφέρω ανταπόκριση από λαική συνέλευση γειτονιάς κάπου στην Αθήνα… Έτσι για να ξέρετε τι σημαίνει όταν λένε κάποιοι αριστεριστές μαζικό λαϊκό κίνημα.
Η συγκεκριμένη λαική συνέλευση απαρτίζεται κατά 1/3 απο αριστεριστές, άλλο 1/3 από μέλη του ευρύτερου α/α/α χώρου και απο 1/3 ακόμα από αυτό που λέγεται χύμα κόσμος. (Είναι προφανές για μένα ότι αυτές οι κατηγοριοποιήσεις είναι λίγο ηλίθιες και βλαμμένες, μιας και σε μια συνέλευση γειτονιάς συμμετέχεις ως μέλος της γειτονιάς, αλλά θα καταλάβετε παρακάτω γιατί γίνεται αυτή η κατηγοριοποιήση). Σε αυτή τη λαική συνέλευση λοιπόν εμφανίζονται κάποιοι από τους αριστεριστές και τι ζήτημα βάζουν στη συνέλευση;
Αν λέει κινδυνεύσουν απο τους αναρχοφασίστες (η λέξη χρησιμοποιήθηκε ετσι ακριβώς) τα μέλη της λαικής συνέλευσης που ειναι κοντά στους α/α/α να δηλώσουν ανοιχτά ότι αυτοί δεν έχουν καμία σχέση με αυτούς ή έστω να τους προστατεύσουν… Επιπλέον, έφεραν ένα κείμενο φτιαγμένο απο σταλινobotακι που το τάισαν την απαράδεκτη ανακοίνωση της ανταρσύας και απαίτησαν να ψηφιστεί όπως είχε και άφησαν να εννοηθεί ότι θα αποχωρούσαν, αφού δεν νοιώθουν ασφάλεια για να συνεργαστούν με προστάτες δολοφόνων. Επί τρείς ώρες η συνέλευση συζητούσε αυτό το θέμα. Στο τέλος τέθηκε σε ψήφιση το κείμενο και τα αποτέλεσμα ήταν να το ψηφίσουν μόνο αυτοί που το έφεραν, ως εκ τούτου αποχώρησαν απο την συνέλευση (μάλιστα κάποια μέλη της ανταρσύας διαφώνησαν πλήρως με την οργάνωση τους και ούτε το ψήφισαν ούτε έφυγαν απο τη συνέλευση…). 
Προσέχτε λοιπόν τι κάνουν οι καλοί μας αριστεριστές. Δεν έρχονται απλά σε μία λαϊκή συνέλευση να συζητήσουν αυτό το θέμα ή έστω να συνδιαμορφώσουν ένα κείμενο για να βγάλει η συνέλευση για αυτό το θέμα. Έρχονται και απαιτούν από τη συνέλευση να αναπαράγει τον σάπιο τους κομματικό λόγο εκβιάζοντας τη συνέλευση με αποχώρησή τους σε άλλο ενδεχόμενο. Ταυτόχρονα κατηγορούν σχεδόν ως δολοφόνους μέλη της συνέλευσης τους συναγωνιστές τους που ήταν δίπλα δίπλα στο Σύνταγμα, στους αποκλεισμούς της βουλής, που φάγανε μαζί χημικά και ξύλο. Τόση διαστρέβλωση μπορεί να προκαλέσει η ιδεολογία στον εγκέφαλο…
Προς τιμήν τους κάποια λίγα μέλη της ανταρσύας διαφώνησαν ανοιχτά με όλη την μεθόδευση και τους θεατρινισμούς των υπολοίπων και αν υπάρχει κάτι που σώζει τον αριστερισμό στην ελλάδα από την πλήρη του σταλινοποίηση είναι κάποια τέτοια μέλη και ίσως κάποια στελέχη με ανοιχτό μυαλό και βαθιά συναίσθηση για το τι σημαίνει κουμμουνιστής άνθρωπος.
Το πιο επικίνδυνο απο αυτή την ιστορία δεν είναι η αποχώρηση των μελών της ανταρσύας απο τις συνελεύσεις γειτονιάς. Το πιο επικίνδυνο στην όλη ιστορία είναι ότι γίνονται ιμάντες της κομματικής γραμμής του Περισσού και ότι βάζουνε σε εγχειρήματα που προφανώς δεν έχουνε καμιά σχέση με το σκηνικό του συντάγματος διλλήματα με τον πιο χυδαίο τρόπο… Αν λάβει κανείς υπόψην του στο παρελθόν ότι ειδικά τα μέλη της ανταρσύας σκάνε στις λαικές συνελεύσεις με κοινή γραμμή αυτό μπορεί να αναδειχθεί σε πρόβλημα… 
Τέλος πάντων, αγαπητέ μου αναγνώστη… τώρα ελπίζω να ξέρεις τι εννοούν μερικοί αριστεριστές όταν λένε μαζικό λαϊκό κίνημα, καθώς επίσης και το πως το προάγουνε (και αν δεν κατάλαβες θα σου εξηγήσουν οι ίδιοι…).

Όλη η αλήθεια…

Πάει πολύς καιρός που το ΚΚΕ αποτέλεσε έμπνευση για τούτο το ιστολόγιο. Ο επανορισμός του ΚΚΕ σαν πηγή έμπευσης είναι μεγάλη στιγμή, αν όχι για την ιστορία αλλά τουλάχιστον για τους φανατικούς αναγνώστες μου.
Αντιγράφω λοιπόν κατευθείαν από τον Ριζοσπάστη… και μάλιστα για να επιβεβιώσω τα λεγόμενα του ριζοσπάστη εγώ έχω και τα βίντεο που επιβεβαιώνουν την πραγματικότητα. (Σε έντονα στοιχεία τα αντεγραμμένα από το ριζοσπάστη).
1. Στην οδό Βουκουρεστίου και ενώ η περιφρούρηση της διαδήλωσης επιχειρεί να απωθήσει τους κουκουλοφόρους, τη στιγμή που οπισθοχωρεί, εμφανίζονται μέσα από στοά πέντε άνδρες που φορούν σιδερογροθιές που αρπάζουν διαδηλωτή και τον ξυλοκοπούν με αποτέλεσμα να υποστεί συντριπτικά κατάγματα.
2. Το μεσημέρι της Πέμπτης, μία ομάδα από 180 – 200 κουκουλοφόρων με εξοπλισμό μπήκαν στο σταθμό του Μετρό «Αμπελόκηποι», που βρίσκεται Λ. Αλεξάνδρας και Πανόρμου (σ.σ. απέναντι από το κτίριο της ΓΑΔΑ. Αραγε είναι τυχαίο;). Αυτά τα άτομα κατέβηκαν στο σταθμό στο Μοναστηράκι και κατευθύνθηκαν στο Σύνταγμα μέσω της οδού Ερμού, όπου και μπλέχτηκαν με άλλες ομάδες που συμμετείχαν στη δολοφονική επίθεση. (Ομάδα 200ων ατόμων; 200 άτομα είναι 6 μπλοκ της άκρας αριστεράς δεν είναι ομάδα τεσπά…)

Εδώ έχουμε μια μαρτυρία απο πρώτο πρόσωπο της προβοκάτσιας.

3. Μεταξύ 12 με 2 το βράδυ της Πέμπτης στο κτίριο της ΓΑΔΑ κουκουλοφόροι (με την κουκούλα πάν στην εκκλησιά, με την κουκούλα προσκυνάνε, με την κουκούλα παίρνουν το αντίδωρο από του παπά το χέρι δηλαδή… από ότι φαίνεται οι κουκουλοφόροι δε βγαζουν ποτέ την κουκούλα…)μαζί με αστυνομικούς είχαν μαζευτεί και πανηγύριζαν με φράσεις όπως: «τους κάψαμε, τους κάψαμε…». Μήπως εννοούσαν τους διαδηλωτές, που, την ώρα της δολοφονικής επίθεσης, κουκουλοφόροι και άλλοι φώναζαν: «κάψτε τους, κάψτε τους»;

Εδώ θα δείτε όχι μόνο τη χαρά που συνεπήρε τα πλήθη στη ΓΑΔΑ αλλά και σε όλο το σώμα της ΕΛΑΣ την επόμενη μέρα.

4. Λίγο πριν την ώρα της δολοφονικής επίθεσης στο Σύνταγμα, το μεσημέρι της Πέμπτης, σε στενό μεταξύ Πανεπιστημίου και Σταδίου κοντά στο Σύνταγμα, άτομα που φορούσαν αστυνομικές στολές μπήκαν σε στοά. Λίγη ώρα αργότερα βγήκαν από τη στοά φορώντας μαύρες φόρμες και κατευθύνθηκαν προς το Σύνταγμα.
5. Το μεσημέρι της Πέμπτης, στα Προπύλαια, σχηματισμοί κουκουλοφόρων έπαιρναν οδηγίες από αστυνομικό.
Τέτοιες μαρτυρίες υπάρχουν δεκάδες και ώρα με την ώρα αυξάνουν. Και επιβεβαιώνουν το πώς στήθηκε η προβοκάτσια σε βάρος της διαδήλωσης. Επιβεβαιώνουν για μια ακόμα φορά τις διασυνδέσεις θυλάκων της αστυνομίας με συγκεκριμένες ομάδες,

που δρουν ακόμα και δολοφονικά σε βάρος του λαϊκού κινήματος.

Αυτά… και για την ιστορία να μη νομίσει κανείς ότι λασπολογώ ορίστε.

Στο ίδιο άρθρο έχει την απείρου κάλους γελοιότητα του «κουστουμαρισμένου στο Δεν Πληρώνω». And now ladies and gentlemen… A costume…

Κουστούμι στο χωριό μου λέμε την ενδυμασία με την οποία πάμε στους γάμους και στις κηδείες και απαρτίζεται (απο τα λίγα ομολογουμένως που ξέρω εγώ ο πάνκης) απο σακάκι με πέτο, ασορτί πανταλόνι (sic) και γραβάτα… Οπότε φανταστείτε για να λένε κουστούμι αυτά που φοράει ο κύριος εκεί πόσο ισχύ έχουνε και τα υπόλοιπα.
ΥΓ. Μόλις είχα την θαυμάσια έμπνευση να αποδώσω τον κουκουλόφορο σαν θέμα από ταινίας επιστημονικής φαντασίας… Κάποια άλλη στιγμή, κάποια άλλη μέρα… Άλλωστε αυτοί νομίζουν ότι είμαστε ακόμα στις δίκες της Μόσχας.

Μαλλιά ντουβάρια

Το εντυπωσιακό σε αυτό το βιντεάκι δεν είναι ότι βαρέσαν αστυνομικό «διαδηλωτή», το εντυπωσιακό κατά τη δική μου γνώμη είναι πως ακόμα και ο επικεφαλής τους εκεί στο δρόμο φτύνει αίμα για να μαζέψει την υπόλοιπη συμμορία του. Νομίζω ότι είναι ένα πολύ σπουδαίο στοιχείο του πως «λειτουργεί» αυτή η συμμορία. Και όχι προφανώς δεν υπαινίσσομαι ότι «απαλλάσονται» οι πολιτικοί τους προιστάμενοι επειδή οι Ματατζήδες τη βρίσκουν να βαράνε τον κόσμο. Το αντίθετο, αυτοί τους εξέθρεψαν έτσι και αυτοί οι ίδιοι διατηρούν αυτή την κατάσταση… Άλλωστε, νομίζω ότι ήρθε η ώρα αφού πλέον ήδη ένα μακροχρόνιο αίτημα του κινήματος αυτό της εξίσωσης του επιδόματος ανεργίας με το βασικό μισθό ικανοποιήθηκε, να ικανοποιηθεί και ένα ακόμα. Αυτό της διάλυσης των ΜΑΤ. Έχουν άξιους αντικαταστάτες.