Έχω σκυλοβαρεθεί μέχρι αηδίας να μιλάει η Παπαρήγα για συνεργασία με μπάτσους όταν αυτή και το κόμμα της είναι σε κάθε πορεία με το τηλέφωνο στο χέρι και απευθείας σύνδεση στη ΓΑΔΑ. Όταν αισθάνονται τόσο άνετα στις κινητοποιήσεις τους να κάθονται με πλάτη στα ΜΑΤ και μέτωπο στους διαδηλωτές.
Έχω σκυλοβαρεθεί μέχρι αηδίας να μιλάνε για συνεργασία αναρχικών και μπάτσων οι αριστεροί που υποστηρίζουν καθεστώτα στα οποία η αστυνομία ήταν η μόνη πραγματικότητα.
Έχω σκυλοβαρεθεί να μιλάνε για παρακρατικούς οι αριστεροί που παίρνουνε επιχορηγήσεις απο το κράτος, μισθούς για τους βουλευτές τους και τα τακιμιάζουνε απο σαράντα μεριές με όλο τον φανερό και κρυφό κρατικό μηχανισμό.
Έχω σκυλοβαρεθεί να μιλάει για εργάτες ένα ΚΚΕ που έχει εργαζομένους (και άρα τους εκμεταλλεύεται, τους απολύει κλπ).
Έχω σκυλοβαρεθεί να ξεφτιλίζουνε έννοιες και πράγματα. Όταν το Ιούνη ο κόσμος από τις λαϊκές συνελέυσεις προσπάθησε να κάνει αποκλεισμό της βουλής έφαγε ξύλο και χημεία. Όταν 5 μήνες μετά τον κάνει το ΚΚΕ μόνο που δεν τρώγανε σποράκια οι μπάτσοι.
Έχω σκυλοβαρεθεί να διαβάζω σε μία πρόταση τις λέξεις «το ΚΚΕ, το μαζικό λαϊκό κίνημα και ο λαός».
Έχω σκυλοβαρεθεί να μιλάνε για κουκουλοφόρους, μπαχαλάκηδες και παρακρατικούς το πλήθος των αριστεριστών που όποτε τους βολεύει στους πολιτικαντισμούς τους τούς κλείνουνε το μάτι και όποτε δεν τους αρέσει μιλάνε για αναρχοφασίστες.
Έχω σκυλοβαρεθεί να μιλάνε οι αριστεροί νομίζωντας ότι είμαστε όλοι μας ένα μάτσο ηλίθιοι μπάχαλοι και οι ακροατές τους λοβοτομημένοι με επιστημονικές μεθόδους του Ινστιτούτου Λεμονόσοφ.
Έχω σκυλοβαρεθεί να μιλάει ένα αριστερό μέρος του κράτους (που είναι στη βουλή, στην τοπική αυτοδιοίκηση, στους κρατικούς θεσμούς, στη ΓΣΕΕ, σε πανεπιστημιακές θέσεις, στα ΜΜΕ που κατέχουνε ακόμα και μέσα παραγωγής) για τους προλετάριους και για κομμάτια της τάξης που δεν έχει καθυποτάξει σαν να είναι ίδιοι με αυτούς… αλλά έτσι πάει… αν ο μόνος με τον οποίο έχεις επαφή είναι το κράτος δεν ξέρεις άλλη γλώσσα…
Έχω σκυλοβαρεθεί τα σταλινομούλαρα που έχουνε τα χέρια τους βαμμένα με αίμα εκατοντάδων χιλιάδων εξεγερμένων να έχουν το θράσος να μιλάνε για δολοφόνους.
Έχω σκυλοβαρεθεί για άλλη μια φορά να μετατρέπουν την μαζική οργή των διαδηλωτών σε υπόθεση «200 ατόμων σε διατεταγμένη υπηρεσία». Έλεος πια 40 χρόνια οι ίδιες μαλακίες. Ντάξει έκλεισε η Ακαδημία Επιστημών της ΕΣΣΔ και είναι δύσκολο να παράξετε μία καινούρια ιδέα… Κάντε κάνα brainstorming… Όλο και κάποια καινούρια μαλακία θα σας κατέβει.
Έχω σκυλοβαρεθεί άνθρωποι που τα παίρνουνε κανονικά πάνω και κάτω από τα τραπέζια να μιλάνε για ανθρώπους που κάθε τους μέρα είναι πιο μαύρη από την προηγούμενη και που το μόνο τους έγκλημα είναι που πήρανε το σώμα τους, τη φωνή τους, μία πέτρα και τους δρόμους.
Έχω σκυλοβαρεθεί να λοιδορείται ένα κομμάτι των εκμεταλλευομένων σαν «λεγόμενος αναρχικός χώρος». Δεν έχουμε δηλαδή ούτε το δικαίωμα να αυτοπροσδιοριζόμαστε πολιτικά στην χώρα του «ότι δηλώσεις είσαι;» Πείτε μας λοιπόν, κουστουμαρισμένοι κύριοι: Κάνοντας τι ένας αναρχικός κερδίζει το δικαιώμα του να τον αποκαλείται αναρχικό;
Εν τέλει. Οι αναρχικοί, οι αντιεξουσιαστές τα τελευταία 20 χρόνια έχουν δώσει μαζί με την τάξη τους χιλιάδες αγώνες χωρίς καμία ανταμοιβή, χωρίς καμιά υστεροβουλία την στιγμή που το 90% των αριστερών νοιαζόταν για ψήφους, για θέσεις στον κρατικό μηχανισμό, για πανεπιστημιακές καριέρες, για αναρίχηση στο εσωτερικό του κομματικού ή συνδικαλιστικού τους μηχανισμού, για κάθε τι άλλο δηλαδή εκτός από τον ίδιο τον αγώνα.
Και ναι οκ. Έχουμε προβλήματα και ζητήματα. Γίνονται μαλακίες και λάθη. Ναι οι μπάτσοι μας παρακολουθούν και πιθανά κάποιους ηλίθιους να τους ελέγχουν κιόλας (εδώ πήγανε στο συνδικάτο οικοδόμων να «παρακολουθήσουνε» συνέλευση στους αναρχικούς δε θα έρθουνε;). Αλλά εντός μας, στα εγχειρήματα μας, στις συζητήσεις μας, στις συνελεύσεις μας ο διάλογος και η κριτική μας ανθίζει πολύ περισσότερο από ότι στα σταλινικά θερμοκήπια (που πριν δύο βδομάδες αποκατέστησαν τον Βελουχιώτη αλλά επειδή διαφώνησε με το κόμμα πριν 70 χρόνια δεν του έδωσαν την κομματική ιδιότητα…). Και αυτός ο διάλογος και αυτή η κριτική δε γίνεται για να προσδώσει «νομιμοποιήση» ή να «πείσει για τις καλές προθέσεις μας». Χεστήκαμε πατόκορφα, για το κράτος σας, την αστική σας δημοκρατία, την οικονομία σας, τους θεσμούς σας, τον κόσμο σας που το μόνο που ξέρει να παράγει κάθε μέρα είναι νέα πεδία εξευτελισμού του προλετάριου. Αν μας ένοιαζε κάτι και αν μας νοιάζει ακόμα κάτι είναι το κίνημα και η εξέγερση που θα σας κάνει να τρέχετε πίσω στις τρύπες σας και προσπαθείτε να φύγετε κολυμπώντας από αυτή τη σκατοχώρα.
Και αυτό εν τέλει σας ενοχλεί. Και στους αναρχικούς και σε κάθε έντιμο αγωνιστή: ότι δεν μπορείτε να τον εξαγοράσετε (με μια θέση στο δημόσιο ή στο μηχανισμό, στο κράτος ή στα ΜΜΕ). Τελειώσαν αυτά και τελειώνετε και εσείς μαζί του…
Ναι τα έχω πάρει στο κρανίο και να πα να γαμηθείτε όλοι σας. Δεν έχω να φάω, τρέχω σε συνεντεύξεις των 300 ευρώ και έχω και σας τους μαλάκες να μιλάτε για τα λαό, για το κίνημα, για την δημοκρατία, για τις τράπεζες, για τον κώλο που σας πέταγε.
Ρε άντε στα τσακίδια.
ΥΓ. Ο τελευταίος έντιμος κομμουνιστής βουλευτής ήταν ο Καρλ Λημπνεχτ. Τέλος.
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.